Augustusdagen

"Some days in late august at home are like this, the air thin and eager, with something in it sad and nostalgic and familiar"

– William Faulkner

De ochtenden zijn koeler, de schaduwen langer en de schemering daalt vroeger; de nazomer is gekomen. Ik houd van haar. Als alle ramen open staan en ik de frisse lucht voel doorwaaien en het licht op een bepaalde manier naar binnen valt, word ik daar zo blij van. De nazomer en het begin van de herfst zijn mijn allerlievelings – de kleuren en de koelte, de schaduwen en de lichtval, de geuren (ja, ik rook de herfst al een paar deze weken) en .. nou ja, het alles. Nazomer en herfst, dat is schoonheid en melancholie.

We staan op de drempel nu de hoogzomer achter ons ligt en het was een fijne zomer voor ons. Een trage zomer ook. Juni en juli waren maanden van vakantie en uitjes en augustus was leger en langzamer. Eddie ging weer aan het werk, maar Jonna had nog echt zomervakantie omdat ze straks eindelijk echt naar school zou gaan. We hielden het vakantiegevoel wat vast door overdag naar een nichtjesverjaardag te gaan en na afloop een broodje knakworst in het bos te eten (wat een beetje in het water viel door de vele wespen, maar à la), door zomaar doordeweeks te barbecueën bij onze zwager, schoonzus en babynichtje en door hier en daar naar een waterspeeltuin of het bos te gaan. 

In al die langzaamheid begon het op een gegeven moment wel te kriebelen. De kleuter kriebelde van schoolzin met die langdurende vakantie terwijl ze toch al in juni vier werd. En ik kriebelde van tekentuintjeszin en structuurenritmezin en plannetjeszin. De zomervakantie werkt voor mij altijd een beetje als een soort van oud en nieuw overgang, dat komt vast doordat ik in het onderwijs werkte. Er borrelen dan plannetjes, goede voornemens, ideeën en ik krijg ook al de kledingverzamelingkriebels voor het najaar. Dus ik maakte een nieuw huishoudschema wat ik baseerde op schema’s die ik van anderen zag of kreeg (bijvoorbeeld die van Mirjam van oakandblush). Ik printte een stapel receptjes voor gezonde tussendoortjes of maaltijden – sommige nieuw, sommige oud. Ik wilde wat gezonde broodtrommelinspiratie bij de hand en ben er soms zo klaar mee dat ik altijd mijn telefoon er weer bij pak om te kijken hoe het ook alweer zat met recepten. Ik verlang naar meer offline, papieren recepten dus. Ik printte een lijst met seizoensgroentes omdat ik wat meer groentes van het seizoen wil eten. Ik speurde op marktplaats en vinted naar winterkleding voor onze beide meisjes. En ik zette het een en ander op een rijtje voor tekentuintje.

Want, nu Jonna naar school gaat ontstaat er wat meer ruimte voor tekenen en ik heb me voorgenomen om één dag in de week echt te reserveren voor tekentuintje. Een heuse werkdag zeg maar. Hopelijk lukt dat ook echt - Sare is nog thuis, maar ze slaapt nog twee keer en kan ook heerlijk een poos in haar eentje om me heen rommelen. Er dwarrelt in mijn hoofd iets met seizoenskaartjes tekenen. De adventskalender die ik weer wil aanbieden eind september/begin oktober. Kerstkaarten die alvast getekend moeten worden. Mijn schoonzusje maakte gebedskaartjes voor hun gezin en ik kreeg spontaan zin om dit soort kaartjes een keer te tekenen. En ik zie er wel naar uit om mijn gouache experimenten weer op te pakken. Met een zwangerschap en een kleine baby kwam daar weinig tot niets van, maar nu is onze baby alweer bijna één jaar en ik heb zin om de komende tijd alsnog die gouache-draad weer op te pakken.

Augustus nadert haar einde en september staat voor de deur. Dat betekent dat tekentuintje alweer bijna twee jaar bestaat. Twee jaar. Het klinkt en voelt onwerkelijk – er is zoveel gebeurd in die tijd. Soms lijkt het zo normaal of het niet ooit anders was, soms verbaas en verwonder ik me er zomaar even over: mensen kopen kaartjes bij mij of vragen me om iets voor hen te tekenen. Dat blijft iets heel moois om te doen en ik hoop dat dit nieuwe tekentuintje-jaar ook weer goeds met zich mee zal brengen en ik mag blijven tekenen van licht.

Maar, ik ben dan wel aan het terugblikken en vooruitkijken, de zomer is nog niet voorbij en gloeit nog in haar volle glorie. Bij Ann Voskamp zag ik een mooi lijstje om die laatste weken van de zomer in alle vezels te voelen en van haar te genieten en ik schreef hem over met hier en daar een verandering (je kunt hem ook gratis printen, zie haar blog hier). Ja, deze laatste zomerweken samen genieten van vers fruit, plukbloemen, blote voeten en het zonnige buitenleven en zo dankbaarheid leven. Ontvangen en dankbaarheid leven. Ik verzin zoveel en zoveel loopt vaak anders, zoveel valt er in het water en in zoveel schiet ik tekort - maar ik leef op de adem van Zijn stem en mijn leven is ontvangen, dat wil ik voor ogen houden.