Over diy-geknutsel en tweedehands spullen

Ha, een blog over tweedehands spullen, upcyclen en met een beperkt budget toch leuke dingen maken of realiseren. Ik vind het zelf altijd leuk om over dit soort dingen bij anderen te lezen en was de afgelopen maanden regelmatig aan de knutsel, dus ik dacht: weet je wat, ik deel er wat over op mijn blog, misschien vinden anderen het ook leuk om te lezen of geïnspireerd te raken. Ik houd van geknutsel en diy’s, maar tegelijk moet het niet te groot, te ingewikkeld of te duur zijn.

Nou ben ik van mezelf een echte bewaarder – bij van alles denk ik dat dat nog weleens van pas kan komen. Een paar jaar geleden begon ik echter ook met een beetje minimaliseren in huis (ik deed bijvoorbeeld een maand lang elke dag spullen weg naar het getal van de dag, dus: op dag 3 gingen er 3 spullen weg, op dag 18 gingen er 18 spullen weg en op dag 29 gingen er 29 spullen weg, dat zijn er in totaal een hele hoop). Het ruimde fijn op en gaf me echt ruimte in mijn kasten én in mijn hoofd. Maar, een aantal dingen bewaarde ik toch en bleken ook heel handig te zijn. Dat ga ik dus zeker blijven doen, spullen die nog goed zijn en mogelijk echt opnieuw gebruikt gaan worden gewoon bewaren. In deze blog ga ik vier knutsel- of upcycleprojectjes met jullie delen.

Twee mini-projectjes met van die bewaarde spullen: ik had nog steeds de verduisteringsgordijnen uit ons vorige huis in een zak liggen. Eerder naaide ik er al eens twee vierkante lappen uit, die we ‘s nachts voor de ramen op onze slaapkamer hangen aan een paar kleine spijkertjes (gordijnen daar zijn niet praktisch, maar we hebben snel last van teveel licht in de avond of ochtend en daardoor moeite met slapen). Nu we de zolder aan het verbouwen zijn, kwamen de restanten opnieuw van pas: ik kortte er één in en voila, zonder verdere kosten een gordijn voor in de dakkapel op de werk/logeerkamer. In onze veranda wilde ik nog graag een slingertje en nu lag er nog een lap wit katoen - ik knipte er rechthoekige lapjes van en naaide die om een draad van haakkatoen heen, supersimpel en het is een gezellig zomers slingertje geworden.

Verder gingen we hier thuis aan de slag met de slaapkamer voor onze peuter. Nu we nog een kleintje verwachten mocht zij verhuizen naar een grotere slaapkamer, zodat de babykamer weer vrij komt. Wekenlang stond de kamer volgestouwd met spullen van de zolder die verbouwd wordt, maar toen die vorderde kon dit kamertje langzaam leeggehaald worden. Ik ging op zoek naar een behangetje, maar vond dat best lastig: die kleuren waren te fel, die iets te neutraal (de meisjeskamer mag ook echt wel wat kleur hebben vind ik), dit te duur en dat weer te zus of te zo. Nu had ik een tijdje geleden al eens gezien dat je bij Motiflow je eigen ontwerpen kunt uploaden en laten afdrukken op behang of stof. Ik besloot een poging te wagen en maakte een paar ontwerpjes. Omdat ik zelf niet zo goed kon kiezen, gaf ik dochterlief de keuze en ze ging voor ‘de grote blaadjes met de mooie kleuren’ – prima, dat ging hem worden. Ik had een paar mooie plaatjes op mijn telefoon opgeslagen en daarmee een beeld van wat ik mooi vond en hoe ik wilde dat het zou gaan worden.

Maar, er was wel een beperking: ons budget. En ook: mijn eigen duurzaam-textiel-regel. Ik probeer alle textiel in huis fairtrade of tweedehands aan te schaffen. Dekbedovertreksets en kussenhoezen fairtrade vinden ging vanwege de prijs en het beperkte aanbod lastig worden ontdekte ik al snel. Ik nam me voor om een paar mooie duurzame stoffen aan te schaffen en zelf aan de slag te gaan met de naaimachine. Maar ook dat ging toch redelijk prijzig worden. Daarom wendde ik me tot marktplaats en Vinted. Uiteindelijk vond ik drie leuke dekbedovertreksets: eentje via instagram, eentje via marktplaats en eentje via Vinted (met een totaalbedrag van ongeveer €35,- inclusief de verzending). Eén daarvan was een tweepersoonsdekbedovertrek, die heb ik zelf vermaakt en van de overige stof kan ik mooi nog wat kussenhoesjes naaien voor de oude en verkleurde kussens op onze veranda.

Toen bleef alleen het leeshoekje nog over. Ik wilde graag een lekker hoekje met kussens maken om te chillen en te lezen. Twee oude tuinkussens op elkaar als een soort kussenmatrasje en dan nog wat andere oude kussens erbij voor in de rug. Nu het idee van stofjes aanschaffen niet doorging moest ik ook daar wat voor verzinnen, wat een gepuzzel weer want het moet natuurlijk wel een beetje matchen met de rest. En toen, liep ik bij de kringloop zomaar tegen een pracht van een wollen deken aan! Ik vind het echt te jammer om daar zomaar in te knippen, dus ik heb hem nu gewoon om de tuinkussens heen gewikkeld en dat blijft prima zitten. Verder had ik nog twee gehaakte lappen die ik ook voor kussenhoezen had bedoeld maar nog nooit afgemaakt en dat worden de rugkussens. De slinger die er hangt maakte ik van een restje stof dat ik nog had liggen en haakkatoen: reepjes knippen en om de draad heenknopen, simpeler kan niet. Het bed zelf kochten we via marktplaats, evenals de kast en het wandlampje. De rieten koffertjes en het glazen lampenkapje vond ik bij de kringloop. Uiteindelijk kochten we alleen het beddengoed zelf (deken en hoofdkussen), de kruidenrekjes á la boekenrekjes en de klamboe nieuw (die laatste was een verjaardagscadeau). En zo is het dus gelukt om een heerlijk gezellig meidenkamertje te maken met beperkte middelen. Toen ik er op instagram wat van deelde, reageerde iemand met de opmerking dat beperkingen vaak juist creativiteit opleveren. Dat vond ik een leuke reactie, want dat is ook echt hoe het werkt. En ik vind het leuk om na te denken over wat wij nog in huis hebben of wat ik ergens makkelijk op kan duikelen om weer iets nieuws of anders mee te maken :).

Zo maakten we ook een minibieb. Ik was geïnspireerd door een vriendin die er eentje maakte (je kunt hem bezoeken aan de Vogelwikke in Barneveld) en dat maakte een latent verlangen wakker. Eerst bedacht ik hoe we er eentje zouden kunnen timmeren, maar er waren een paar bezwaren: manlief had geen uitgebreide bouwtijd over omdat we ook onze zolder gingen verbouwen, nieuw hout is best prijzig en met de resten hout die we hadden liggen kwamen we er niet. Dus ging ik op marktplaats op zoek naar kleine kastjes. Dat was lastiger dan gedacht, want er waren ook een paar voorwaarden als het gaat om de afmetingen van het kastje; er zouden verschillende formaten boeken en tijdschriften in moeten passen. Op een gegeven moment bedacht ik dat een soort duiventil of vogelhok wellicht zou kunnen, die heeft vaak al een goed dakje tegen regen en is in best handige formaten verkrijgbaar – maar helaas werd ook dat te duur. Uiteindelijk vond ik bij de kringloop een nachtkastje en ja hoor, dat ging hem worden. Mijn man zaagde een stukje van de achterkant af waardoor hij iets minder diep werd. Het laatje en kastdeurtje werden bewerkt: uit het deurtje zaagden we een deel en maakten daar een plaat polycarbonaat achter en de voorzijde van het laatje werd daar ook aan bevestigd. Zo hebben we een hoog deurtje gecreëerd waar je doorheen kunt kijken. Tot slot werd het kastje geverfd (ik gebruikte tuinbeits van Rambo) en schilderde ik er de naam op. En ik ben er echt content mee want ik vind het heus een heel gezellig minibiebje geworden. En ondertussen weten de mensen hem ook te vinden – geregeld fietst of wandelt er iemand doelgericht naar toe, maar ook toevallige voorbijgangers snuffelen vaak even.

En tot slot deze: ik denk dat ik al wel een jaar of twee bij kringloopwinkels altijd even kijk of er een mooi rieten poppenwagentje te vinden is, maar dat was tot nog toe nooit het geval. Toen mijn schoonzusje dat hoorde en er vervolgens wel een tegenkwam, bedacht ze dat dat een leuk verjaardagscadeau voor onze dame zou zijn. Het enige wat dit poppenwagentje miste, was het handvat. Nou, geen probleem – dit is een reuzeleuk cadeau en daar bedenken we wel iets op! Ik scharrelde door ons huis op zoek naar iets wat zou passen. Een hengsel van een andere rieten mand misschien? Iets met drie houten stokken maken? Het werd uiteindelijk handvat gemaakt van een dik stuk ijzerdraad dat manlief bij Jansen op de hoek haalde (leuk toch hè, zo’n winkel – dat is een beetje zoals bij Jip en Janneke van ‘wil je even naar de winkel van Smit gaan voor..?’) en waar ik met secondelijm jutedraad omheen wikkelde. Kleine moeite, fijn resultaat – dochterlief wandelt er heerlijk mee rond.

Overigens blunder ik er tussendoor ook flink op los hoor. Zo knipte ik per ongeluk in de draad van de slinger en moest ik die weer repareren, was de secondelijm bijna op en dacht ik met één hand aan de jute en in de andere de tube 'ik bijt er wel even op, dan krijg ik er vast meer uit - waarna mijn tong, lip en tand onder de de secondelijm zaten, hebben we het behang over structuurbehang heen geplakt en dat zie je er een beetje doorheen en hebben we flink zitten prutsen met het deurtje van de minibieb omdat hij na het beitsen niet meer goed dicht wilde klemmen. Tja, dat hoort er ook bij. Nou, tot zover even wat knutselavonturen van hier – er gaat de komende tijd nog het een en ander genaaid worden voor de box en babykamer wellicht, daarna vind ik het denk ik wel eventjes mooi geweest. Maar ik beloof niets want dat hoofd van mij verzint zo weer iets nieuws.