Een verzameling moois

Zien

♡ Een paar weken geleden was ik op een verjaardag die gevierd werd in een zaaltje op een volkstuintjespark. En wat was dat ontzettend mooi om rond te kijken. De mooie tuintjes en kneuterige schuurtjes, bloemen die al bloeiden waar hommels brommend omheen zoemden en peultjes die omhoog schoten, mooie natuurlijke manieren om een tuintje aan te leggen of slakken te weren (zoals dennenappels rond plantjes) – ik keek mijn ogen uit en voelde me er even zielsgelukkig. En nu wil ik ook heel graag een volkstuintje, dat begrijp je, dus ik sta op de wachtlijst.

♡ Ons kleine hummeltje kan kruipen en ik vind dat zo’n intens schattig en koddig gezicht – daar kan ik met plezier tijden naar kijken. Hoe mooi dat eruit ziet, hoe ze iets meesleept in haar ene handje, af en toe een stop, en dapper door maar weer.

♡ Ik kijk niet zo gek veel programma’s, maar wat ik vaak leuk vind om naar te kijken is Floortje naar het einde van de wereld. Al die mooie afgelegen plekken met prachtige natuur. Het dicht bij de natuur leven. De inspiratie die het soms geeft. Die Keniaan, die over zijn bezoek aan Holland zei: daar zijn de mensen altijd druk, ze hebben altijd haast. Soms denk ik er opeens even aan en merk ik op hoe snel ik ga en probeer ik te vertragen en te verlangzamen.

♡ Niet geheel verbazend natuurlijk, maar ik werd ook steeds zo blij van de prachtige bloemen die ik zag bloeien. De schuimbloem in de tuin die zich afwisselde met de Amerikaanse sering en daarna de geraniums. Maar ook de boterbloemen die Jonna voor me plukte – ik heb er zo vergenoegd naar zitten kijken dat ik ze ook even getekend heb :).

♡ Lezen hoort natuurlijk ook bij het ‘zien’. Ik las de afgelopen maanden weer een paar mooie boeken en ga er vijf met jullie delen:

• Pastorale: nalatenschap van een herder, James Rebanks – het levensverhaal van twee boerderijtjes in Engeland; prachtige lyriek over natuur en boerenleven en beschrijving van hoe de industrialisering en allerlei innovaties de landbouw veranderden en vaak teloorgang van natuur veroorzaakten; ik vond het boek inzichtgevend en mooi en treurig ineen.

• Montessori voor thuis, Simone Davies – erg leuk om dit te lezen, over de ontwikkeling en het zijn van peuters en hoe je de montessori-manier van leren en leven thuis kunt toepassen. Ik vond het inspirerend en rustgevend :).

• Oker, Robin Elias – een echtpaar maakt een roadtrip door Amerika na het verlies van hun jongste dochtertje; ik vond het rauw en raak, eerlijk en open, krachtig geschreven.

• Weer en wind, Joke Verweerd – ik houd van boeken van Joke Verweerd en zeker ook van deze korte verhalen; vaak fijngevoelig, soms diepzinnig, altijd een glimp van hoop.

• Eeuwenoude stilte, Mirjam van der Vegt – een salontafelboek wordt het genoemd en dat is het ook, vol mooie foto’s, kunst, korte gedachtes, gedichten. Een boek om steeds opnieuw in te bladeren en open te leggen bij een bladzijde die je raakt.

Horen

♡ Hoe de wind op zoveel verschillende dagen op zoveel verschillende manieren de bomen en blaadjes liet ruisen en fluisteren, ritselen en kraken. Dat doet me opeens denken aan een strofe uit een gedicht van Christina Rossetti:

            Who has seen the wind?

            Neither you nor I:

            But when the trees bow down their heads,

            The wind is passing by

♡ Kippengekakel in de tuin, op moment van schrijven zelfs, roepend om hun eten of drinken.

♡ We gingen naar een concert van Joshua Aaron, georganiseerd door Return of Hope. Nu was ik nog nooit naar zo’n soort concert geweest, maar het was prachtig en bemoedigend en heel mooi om zo samen met anderen God te prijzen.

♡ Goede, lieve, opbouwende woorden van vrienden – sommige in een spraakberichtje, andere aan de keukentafel, op de bank met een kopje thee of op de veranda terwijl ik in de vlammen van de vuurkorf staarde. Het is een groot geschenk, lieve vrienden in mijn leven.

♡ Liedjes of albums die ik de afgelopen maanden graag luisterde:

• het album Adem van Elly & Rikkert

• rustgevende muziek van Julie True, zoals haar albums Music to Journal by

• Zion, bijzonder lied van Joshua Aaron & Aaron Shust

• Littekens, van Matthijn Buwalda

• Geen liedje, maar wel boeiend: een lezing van Arie de Rover over Genade. Zo raak en scherp, het schuurt; er zijn ook podcasts van hem over dit thema te vinden, onder andere deze naar aanleiding van zijn nieuwste boek Genadeloos goed.

Ruiken

♡ Bloesemgeuren als ik fiets. En als ik die grote witte bloemschermen langs de weg zie verschijnen, gaat het kriebelen om ze te plukken: vlierbloesem. Ik maakte er limonade van, volgens recept uit het boek Smûk. Jonna bliefde het helaas niet, maar ik drink met plezier de flessen leeg.

♡ De geur van een gevallen regenbui na warme, droge dagen.

♡ Verse thee – van gedroogde vlierbloesem met spar, een vleugje boslucht aan de keukentafel.

♡ Een nieuw kruidenzeepje van Werfzeep, echt een fijne geur (en het zeepje ziet er ook mooi uit, met wat kruiden aan de zijkant en het is bovendien op een mooie manier ambachtelijk gemaakt).

♡ In onze tuin bloeien de rozen nu, grote lila rozen die heerlijk geuren – misschien moet ik eens wat blaadjes plukken en drogen bedenk ik me nu.

Voelen

♡ Heel veel stofjes, katoen en wol en ja ook polyester, ze gingen allemaal door mijn handen en door de naaimachine. Ik naaide een jurk voor mezelf en een shirtje voor Sare en een jurk voor Jonna, poppenkleertjes, wollen giletjes en een kussenhoes en we stoffeerden zelfs eigenhandig een stoeltje – ooit van mijn overgrootoma en daarna mijn oma geweest.

♡ Het gras en het bostapijt onder mijn voeten – blootsvoets door de tuin en een wandelingetje in het bos.

♡ De zon op mijn gezicht – o wat heerlijk, die zonnestralen verwarmend en licht

♡ Tuinaarde in onze handen, zand onder onze nagels, een bos versgeplukt fluitenkruid: buitenzijn is goed. 

♡ Knuffels. Ik ben niet zo’n knuffelaar, althans, ik knuffel gewoon niet zo snel of vaak iemand uit mezelf (behalve dan mijn kinderen). Maar wat is het fijn om wel te doen. Bovendien las ik: een gewenste fysieke aanraking laat je oxytocineniveau stijgen. En dat maakt je blijer, ontspannener en geeft je een gevoel van verbinding. Vergeet dus niet om vandaag iemand een knuffel te geven :).

Proeven

♡ De eerste aardbeien uit eigen tuin, toch echt de lekkerste – al zijn er soms wat vogelhapjes uit.

♡ Een lievelings is momenteel de eiersalade van Eef kookt zo, bijna elke zondagavond eten we ‘m, heerlijk.

♡ Nog zo’n fijn recept wat ik pas ontdekte en lekker geschikt om mee te picknicken: poké bowl met zalm, ik maakte hem met een kleine aanpassing naar recept van Smakelijck.

♡ We proefden thee en een bittergarnituurtje aan een tafeltje onder een fruitboom. Op Hemelvaartsdag wilden we graag even weg, we waren moe en ik had al teveel gemopperd van dit mag niet en dat niet doen, dus we dachten: we moeten erop uit naar een rustige plek waar Jonna heerlijk ongebreideld haar gang kan gaan. Dat werd Boscafé de Beken in Renkum, een fijne plek met tafels en stoeltjes onder fruitbomen en veel zand en een waterpomp, een tipi en fietsjes voor kinderen.

♡ In z’n algemeenheid ben ik echt dol op chocola – Tony’s Chocoloney eten we altijd. En we hebben een rantsoen voor onszelf. Wat we soms toch overschrijden. Tja. Bonbons van La Bohème, ook al zo vreeeselijk lekker. Maar dat doen we slechts af en toe. Nou ja, als we vinden dat er wat te vieren valt en dat is toch ook gewoon wel met enige regelmaat het geval hè. Dan geven wij elkaar dus La Bohème bonbons en die delen we dan uiteraard weer met elkaar, jumm.

Zo, een zintuiglijk rondje moois - ik hoop dat je ervan hebt genoten :).